Το 1993 ο ΟΗΕ ανακήρυξε την 17η Οκτωβρίου ως την «Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Φτώχειας». Με αφορμή αυτή την επέτειο, ο ΟΗΕ καλεί την παγκόσμια κοινότητα να εντείνει τις προσπάθειές της για την εξάλειψη της φτώχειας. Η Αναπτυξιακή δε Ατζέντα του ΟΗΕ στον «Στόχο Βιώσιμης Ανάπτυξης Νο 1» καλεί όλα τα κράτη να εξαλείψουν την απόλυτη φτώχεια ως το 2030, ενώ πρέπει να μειώσουν στο μισό τουλάχιστον τον αριθμό των ατόμων που ζουν σε συνθήκες φτώχειας.

Στη Χώρα μας παρατηρείται το αντίστροφο: αντί να μειώνεται ο αριθμός των συμπολιτών μας που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, ο αριθμός αυξάνεται. Πρόσφατα παρατηρείται το φαινόμενο των «νεόπτωχων». Άνθρωποι που ως τώρα είχαν ένα σταθερό ή προβλεπόμενο εισόδημα, είτε από το μισθό τους είτε από το ελεύθερο επάγγελμά τους, είτε από τη σύνταξή τους, βλέπουν το εισόδημά τους να εξανεμίζεται ή να μην φτάνει ποτέ στο σπίτι τους, διότι υπερφορολογείται. Άλλοι βλέπουν το ίδιο το σπίτι τους να χάνεται, καθώς άρχισαν οι πλειστηριασμοί και στις κατοικίες, ή αναγκάζονται να φιλοξενούνται για πρώτη φορά στη ζωή τους σε σπίτια φίλων και συγγενών, γιατί δεν μπορούν να πληρώσουν ούτε ένα βασικό ενοίκιο. Οι νέοι δεν μπορούν πλέον να βρουν απασχόληση και έχουν βάλει πίσω τα σχέδια για την ζωή τους, ενώ άλλοι γίνονται οικονομικοί μετανάστες σε τρίτες χώρες όπου η εργασία τους θα αμείβεται καλύτερα. Η μέση ηλικία βλέπει τις επιχειρήσεις τους να κλείνουν ή ζουν με τον φόβο της απόλυσης από τη δουλειά τους. Όσοι δε πράγματι απολύονται, δυσκολεύονται στο να βρουν εργασία. Αδυνατούν να μεγαλώσουν ή να σπουδάσουν πλέον τα παιδιά τους. Στρέφονται στους ηλικιωμένους, για να στηριχθούν κάπως από τη σύνταξή τους και να διαθρέψουν τις οικογένειές τους, αν η σύνταξη επαρκεί. Οι τραγικότεροι όλων είναι οι πολίτες που βρίσκονται ήδη στην τρίτη ηλικία και αποτελούν τον πρώτο «στόχο», καθώς οι συντάξεις τους μειώνονται σε κάθε απέλπιδα προσπάθεια της Κυβέρνησης να μαζέψει χρήματα. Πόσο νόμιμο είναι αυτό, αφού οι συνταξιούχοι έχουν ήδη πληρώσει για τη σύνταξή τους και την δικαιούνται ολόκληρη και όχι μειωμένη… Και πόσο σκληρό είναι αυτό, όταν οι συνταξιούχοι, δεν μπορούν να δουλέψουν σε κάποια άλλη εργασία, ώστε να αυξήσουν κάπως τα εισοδήματά τους και αναγκάζονται να ζήσουν με όσα λίγα τους έχει επιτρέψει η Κυβέρνηση να ζήσουν, και μάλιστα σε μια ηλικία που έχουν αυξημένα έξοδα λόγω αναγκών υγείας.

Στη χώρα μας, σύμφωνα με την Eurostat ποσοστό πάνω του 35% του πληθυσμού απειλείται σήμερα από τον κίνδυνο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, δηλαδή ένας στους τρεις Έλληνες! Αυτό δε το ποσοστό βαίνει ημέρα με την ημέρα αυξανόμενο. Η παροχή «κοινωνικών επιδομάτων» είναι ένα «τσιρότο» σε μια μεγάλη πληγή που ματώνει συνεχώς. Δημιουργεί δε μια νέα κατηγορία πολίτη που μαθαίνει ότι η τύχη του θα είναι να είναι πάντα φτωχός, θα ζει μόνο με τα βασικά και δεν θα μπορέσει ποτέ να απασχοληθεί σε εργασία και να προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο. Αυτή είναι η εξίσωση των πολιτών που ευαγγελίζεται η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ: μια εξίσωση προς τα κάτω! Και μερικοί συμπολίτες μας, αντί να εναντιώνονται σε τέτοιες πολιτικές, εφησυχάζονται…

Δεν είμαστε όμως έτσι οι Έλληνες! Οι Έλληνες, ως λαός δημιουργικός, ποντοπόρος, καλλιεργημένος, με επιστήμονες με μεγάλο αριθμό ανακαλύψεων και πατεντών σε όλες τις επιστήμες, με εργαζομένους που αφιερώνουν πολύ μεγάλο αριθμό εργατοωρών στην εργασία τους, μεγαλύτερο από το μέσο όρο της Ευρώπης, είμαστε λαός που αξίζουμε καλύτερα! Χρειάζεται να δημιουργήσουμε ένα νέο οικονομικό και θεσμικό πλαίσιο και να βάλουμε την οικονομία μας και την κοινωνία μας σε νέα τροχιά. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεσμεύεται για δύο αλλαγές που είναι απαραίτητες: (α) μείωση της φορολογίας, ώστε κατά πρώτον να ανταπεξέρχονται πλέον στις ανάγκες τους όσοι έχουν δουλειά και κατά δεύτερον να γίνει η Ελληνική οικονομία πιο ανταγωνιστική, και (β) ένα «σοκ» επενδύσεων με στόχο άνω των 100 δις ευρώ επενδύσεων στην Χώρα, ώστε αφενός να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, αφετέρου να γίνουν πλέον νέες υποδομές που τόσο τις χρειαζόμαστε, ειδικά στην Ηλεία.