Regional Roundtable on ‘Catalysing Financing for Climate Change Adaptation in the Mediterranean:
The Role of the Private Sector’
SESSION 5C. Experiences on Private Sector Engagement on Climate Adaptation related to Finance
Dr. Dionysia Avgerinopoulou, Chair of the Environmental Protection Committee of the Hellenic Parliament and Special Envoy of the Greek Prime Minister for the Ocean, participated as a moderator in SESSION 5C: Experiences on Private Sector Engagement on Climate Adaptation related to Finance, held on 3 December 2024, of the Regional Roundtable “Catalysing Financing for Climate Change Adaptation in the Mediterranean”. The conference, with an emphasis on the exchange of experiences and recommendations for action among private sector partners and stakeholders, focused on strengthening climate adaptation in coastal areas through financing mechanisms and innovative partnerships. Her remarks, as well as a link to her speech, are available below:
Opening Remarks – Dionysia Avgerinopoulou
Yesterday’s discussions were incredibly insightful, and I want to extend my gratitude to all participants for their valuable contributions. Before handing over to Prof. Scoullos for a recap of the first day, I’d like to share some reflections.
As highlighted, the Mediterranean faces significant challenges in effectively planning and financing climate adaptation efforts. These are compounded by climate vulnerabilities, economic diversity, and institutional constraints—especially in the region’s economically vital but ecologically fragile coastal areas.
We are confronted with interconnected challenges, including increased vulnerability to climate shocks, limited funding availability, insufficient climate risk data, a lack of planning expertise, short-term political and economic priorities, low public awareness and support, and limited private sector engagement.
Let me briefly address some of these issues and potential solutions:
1. Lack of Climate Risk Data and Planning Expertise
Effective adaptation planning hinges on detailed risk assessments, yet inadequate data on climate impacts hampers the development of evidence-based financial plans. To address this, investing in data collection infrastructure, such as early warning systems and satellite monitoring, is critical. Collaboration between regional and national agencies, as well as academia, can build local technical capacity and generate accessible, high-quality climate risk data.
2. Limited Public Awareness and Support
Public understanding of climate change impacts on livelihoods—and thus support for adaptation measures—remains insufficient. Often, public awareness is heightened only in the wake of disasters, such as deadly floods, prolonged droughts, extreme heatwaves, record-high sea surface temperatures, and devastating wildfires. This reactive approach impedes efforts to build political will, prioritize adaptation, and secure funding in national budgets. To counter this, awareness campaigns can highlight climate impacts and the benefits of adaptation, while community-based adaptation projects can engage citizens and demonstrate tangible benefits at the local level.
3. Policy Challenges
Short-term political and economic priorities often overshadow the long-term benefits of climate adaptation. Policymakers, constrained by brief electoral cycles, are hesitant to commit to costly adaptation projects with delayed returns. A solution lies in integrating climate adaptation into broader economic and social development plans, making investments more defensible. Additionally, incorporating climate resilience standards into existing infrastructure projects can mainstream adaptation efforts and protect them from political shifts.
4. Low Private Sector Engagement
Private sector involvement in adaptation remains limited, driven by concerns over uncertain returns and misalignment with traditional business models. To change this, incentives such as tax breaks or subsidies for climate adaptation investments could be introduced. Furthermore, innovative financial products like resilience bonds can attract private investors interested in long-term returns from climate-resilient infrastructure.
I am confident that today’s discussions will delve deeper into these issues and explore further solutions. With that, I am pleased to invite Prof. Scoullos to provide a summary of our first day’s deliberations.
Ομιλία της Δρ. Διονυσίας Θεδώρα Αυγερινοπούλου, ως συντονίστριας, στο Συνέδριο 5C: Εμπειρίες από τη Συμμετοχή του Ιδιωτικού Τομέα στην Προσαρμογή στην Κλιματική Αλλαγή σε Σχέση με τη Χρηματοδότηση (Ελληνικά)
Εναρκτήριες Παρατηρήσεις
Οι συζητήσεις της χθεσινής ημέρας ήταν εξαιρετικά διαφωτιστικές και θα ήθελα να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου σε όλους τους συμμετέχοντες για τις πολύτιμες συνεισφορές τους. Πριν δώσω τον λόγο στον Καθηγητή Σκουλλό για μια ανασκόπηση της πρώτης ημέρας, θα ήθελα να μοιραστώ κάποιους προβληματισμούς.
Όπως τονίστηκε, η Μεσόγειος αντιμετωπίζει σημαντικές προκλήσεις στον αποτελεσματικό σχεδιασμό και τη χρηματοδότηση των προσπαθειών προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή. Αυτές επιτείνονται από τις κλιματικές ευπάθειες, την οικονομική πολυμορφία και τους θεσμικούς περιορισμούς –ιδιαίτερα στις οικονομικά ζωτικής σημασίας αλλά οικολογικά εύθραυστες παράκτιες περιοχές της περιοχής.
Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με διασυνδεδεμένες προκλήσεις, συμπεριλαμβανομένης της αυξημένης ευπάθειας σε κλιματικούς κλυδωνισμούς, της περιορισμένης διαθεσιμότητας χρηματοδότησης, των ανεπαρκών δεδομένων για τον κλιματικό κίνδυνο, της έλλειψης εμπειρογνωμοσύνης στον σχεδιασμό, των βραχυπρόθεσμων πολιτικών και οικονομικών προτεραιοτήτων, της χαμηλής δημόσιας ευαισθητοποίησης και υποστήριξης και της περιορισμένης συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα.
Επιτρέψτε μου να αναφερθώ εν συντομία σε ορισμένα από αυτά τα ζητήματα και τις πιθανές λύσεις:
- Έλλειψη Δεδομένων για τον Κλιματικό Κίνδυνο και Εμπειρογνωμοσύνης στον Σχεδιασμό
Ο αποτελεσματικός σχεδιασμός προσαρμογής εξαρτάται από λεπτομερείς εκτιμήσεις κινδύνου, ωστόσο τα ανεπαρκή δεδομένα σχετικά με τις επιπτώσεις του κλίματος εμποδίζουν την ανάπτυξη τεκμηριωμένων χρηματοοικονομικών σχεδίων. Για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος, η επένδυση σε υποδομές συλλογής δεδομένων, όπως τα συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης και η δορυφορική παρακολούθηση, είναι κρίσιμης σημασίας. Η συνεργασία μεταξύ περιφερειακών και εθνικών φορέων, καθώς και της ακαδημαϊκής κοινότητας, μπορεί να οικοδομήσει τοπική τεχνική ικανότητα και να δημιουργήσει προσβάσιμα, υψηλής ποιότητας δεδομένα για τον κλιματικό κίνδυνο.
- Περιορισμένη Δημόσια Ευαισθητοποίηση και Υποστήριξη
Η δημόσια κατανόηση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στα μέσα διαβίωσης –και συνεπώς η υποστήριξη για μέτρα προσαρμογής– παραμένει ανεπαρκής. Συχνά, η δημόσια ευαισθητοποίηση αυξάνεται μόνο μετά από καταστροφές, όπως θανατηφόρες πλημμύρες, παρατεταμένες ξηρασίες, ακραία κύματα καύσωνα, εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες επιφάνειας της θάλασσας και καταστροφικές δασικές πυρκαγιές. Αυτή η αντιδραστική προσέγγιση εμποδίζει τις προσπάθειες για οικοδόμηση πολιτικής βούλησης, ιεράρχηση της προσαρμογής και εξασφάλιση χρηματοδότησης στους εθνικούς προϋπολογισμούς. Για την αντιμετώπιση αυτού, οι εκστρατείες ευαισθητοποίησης μπορούν να αναδείξουν τις επιπτώσεις του κλίματος και τα οφέλη της προσαρμογής, ενώ τα κοινοτικά έργα προσαρμογής μπορούν να εμπλέξουν τους πολίτες και να επιδείξουν απτά οφέλη σε τοπικό επίπεδο.
- Προκλήσεις Πολιτικής
Οι βραχυπρόθεσμες πολιτικές και οικονομικές προτεραιότητες συχνά επισκιάζουν τα μακροπρόθεσμα οφέλη της προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής, περιορισμένοι από σύντομους εκλογικούς κύκλους, διστάζουν να δεσμευτούν σε δαπανηρά έργα προσαρμογής με καθυστερημένες αποδόσεις. Μια λύση έγκειται στην ενσωμάτωση της προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή σε ευρύτερα σχέδια οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης, καθιστώντας τις επενδύσεις πιο δικαιολογημένες. Επιπλέον, η ενσωμάτωση προτύπων κλιματικής ανθεκτικότητας σε υφιστάμενα έργα υποδομής μπορεί να ενσωματώσει τις προσπάθειες προσαρμογής και να τις προστατεύσει από πολιτικές μεταβολές.
- Χαμηλή Συμμετοχή του Ιδιωτικού Τομέα
Η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στην προσαρμογή παραμένει περιορισμένη, λόγω ανησυχιών για αβέβαιες αποδόσεις και αναντιστοιχία με τα παραδοσιακά επιχειρηματικά μοντέλα. Για να αλλάξει αυτό, θα μπορούσαν να εισαχθούν κίνητρα, όπως φορολογικές ελαφρύνσεις ή επιδοτήσεις για επενδύσεις στην προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή. Επιπλέον, καινοτόμα χρηματοοικονομικά προϊόντα, όπως τα ομόλογα ανθεκτικότητας, μπορούν να προσελκύσουν ιδιώτες επενδυτές που ενδιαφέρονται για μακροπρόθεσων προοπτικών, μακροπρόθεσμων αποδόσεων από ανθεκτικές στην κλιματική αλλαγή υποδομές.